Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Monday, November 04, 21:50:24 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, [5], 6, 7, 8 ] |
| Subject: Re: eten, braken, eten, braken, eten, braken,... | |
|
Author: Saartje |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Sunday, May 08, 1:16:16 In reply to: Flow 's message, "Re: eten, braken, eten, braken, eten, braken,..." on Friday, May 06, 8:35:25 Hey Flow en Anja, Ik ga bij de volgende sessie echt mijn moed bij elkaar proberen te rapen om het toch te vertellen. Alleen, wat gaat het uithalen? Ze kan me zeggen dat het niet goed is en zo, maar wat kan zij verder doen? Zolang die drang naar eten er is kan ze zelf toch niet veel ondernemen. Ondertussen gaan de eetbuien gewoon verder. Ik stuur zelfs mijn partner naar de winkel om toch maar eens te kunnen eten. Loop constant geërgerd rond omdat ik niet kan eten als hij hier is. Zelfs nu ga ik niet slapen omdat ik dan nog kan eten, altijd maar dat eten dat door mijn hoofd spookt, om gek van te worden. Plus de therapie die weer nadert, begin me weeral veel zorgen te maken, over wat er weer gaat gebeuren, wat ze allemaal gaat vragen, wat ze allemaal wil weten. Misschien als ik haar vertel van mijn eetstoornis (ja, vind het naar het zo uit te spreken, es klinkt minder erg), dat de aandacht van de andere problematiek kan afgeweken worden. De angst overvalt me weer. Nochtans heb ik deze keer er zelf voor gekozen om in therapie te gaan, om eindelijk eens komaf te maken met het verleden. Wat als ze me verteld met die andere problemen erbij dat zij niet de persoon is die me kan verder helpen, ik heb geen zin om nog eens naar een andere therapeute te gaan, zij is ondertussen al de zesde waar ik terecht kom, nummer zeven komt er echt niet. Het maakt me allemaal alleen maar onzekerder. Vooral omdat het zo onvoorspelbaar is. Als ik me op iets niet kan voorbereiden wordt ik zo onzeker en nerveus. Heb ik dus voor elke therapiesessie voor. Therapie is onvoorspelbaar, dus steeds weer een beproeving. Ik hoop hier maandag een positief berichtje te kunnen plaatsen, hopelijk vind ik de moed om "mijn geheim" op te biechten. Groejtes en veel liefs Saartje [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
 Succes! | Anja | Sunday, May 08, 14:41:33 |
|
||
