Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Tuesday, November 05, 22:03:20 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, [5], 6, 7, 8 ] |
Subject:  Dit nog voor Margot |
|
|
Author: Anja |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Thursday, May 26, 18:26:40 In reply to: margot 's message, "Re: Voor Margot (trigger)" on Thursday, May 26, 8:12:33 Lieve Margot, Ik ben thuis nu, ik vind het echt heel rot om te horen hoe slecht het met jou gaat. Heb je enig idee hoe het komt dat het nog meer de verkeerde kant op dreigt te gaan? Het zou goed zijn als je alvast eens wat vaker gaat schrijven over jezelf, straks als je in therapie bent ga je ongetwijfeld ook aan de slag hiermee, je hoeft er niet mee te wachten. Ik vind het zo jammer dat je niet aan de bel trekt terwijl we er hier gewoon voor jou zijn, daar is dit forum toch voor? Het klinkt ook alsof je heel vaak je erg gespannen voelt, misschien helpt het je om rustmomenten voor jezelf in te bouwen op een dag, of dingetjes te gaan doen waar jij lekker door ontspant. Lekker warm douchen of in bad, mooie muziek luisteren, ontspanningsoefeningen, kortom: iets liefs voor jezelf doen in plaats van maar te blijven malen, want dat is een draaikolk waar je niet meer uit raakt als je het niet doorbreekt. Ik begrijp best hoe het is om de fut niet te hebben, maar ik weet uit ervaring dat je soms even daar overheen moet stappen en dan toch iets gaan doen waar je tegenop ziet! Dat hoeft niks engs te zijn. Of probeer hier wat te schrijven, deel je gedachten en gevoelens, gedeelde smart is halve smart, dat is echt zo! Het kan je helpen een beetje inzicht te krijgen... Waarom ben je bijvoorbeeld zo bang om nieuwe kleren te moeten kopen? En wat zou je kunnen doen om je wel lekker te ontspannen tijdens dat feestje? Hoe kan je dat makkelijker maken voor jezelf? Wat zit je in de weg? Niet alleen de suiker, misschien spelen er nog veel meer dingen een rol die je je nu niet bewust bent. Door erover te schrijven, hier, of gewoon voor jezelf zodat niemand het kan lezen, ga je die dingen misschien beter begrijpen. Je bent hier niks verplicht trouwens, maar het is zo jammer als je alles voor je houdt, er alleen mee blijft, terwijl er echt steun aanwezig is. Waarom nemen jouw ouders je niet serieus eigenlijk? Waarom denken ze dat het een verzinsel is? Dat lijkt me ontzettend rot als ze dat zeggen. Menen ze het ook of zou het met angst te maken hebben? Heb je daar zelf een idee over? Probeer uit je afwachtende standpunt te stappen, Margot, je wacht nu op je afspraak bij de GGZ, maar dat betekent niet dat je stil hoeft te zitten tot die tijd. Hier ben je lekker anoniem, dat heeft ook zo zijn voordelen, niemand die je kent en je hoeft je al helemaal niet te schamen. Liefs en veel sterkte! Anja [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |