Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Wednesday, November 06, 4:06:42 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, [5], 6, 7, 8 ] |
| Subject: Re: Voor Mignon (TRIGGER) | |
|
Author: Mignon |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Friday, May 27, 18:37:51 In reply to: Anja 's message, "Re: Voor Mignon (TRIGGER)" on Thursday, May 26, 23:30:15 Lieve Anja, vandaag voel ik me gelukkig weer wat beter, ik heb lekker van het mooie weer genoten... jij ook? Het is waar wat je schrijft over het wegstoppen van bepaalde gevoelens/emoties, ik doe dat inderdaad met mijn eetstoornis en ben me daar ook van bewust. Dat is ook de reden dat ik me nu wat vaker ellendig voel, nog ellendiger dan voordat ik een eetstoornis kreeg omdat ik nu meer moeite heb met mijn gewicht dan voordat ik zo dun was. Ik was dan wel niet tevreden met mijn lijf, maar ik kon het wel beter accepteren dan nu, omdat ik nu weet hoe het is om zo dun te zijn wil ik eigenlijk niet anders meer. En natuurlijk komen nu de onderliggende oorzaken van mijn eetstoornis, die ik zo lang heb verdoofd naar boven. Dit is behoorlijk heftig en alles lijkt tegelijk te komen, waardoor ik me regelmatig klote voel. Samen met mijn psycholoog probeer ik de oorzaken te benoemen, maar vaak weet ik niet eens precies wat me dwars zit, of kan ik het niet goed uitleggen en dat maakt het er niet makkelijker op. Wanneer ik me zo rot voel heb ik natuurlijk heel erg de neiging om terug te vallen in het niet eten, of juist veel eten omdat ik niet meer mag lijnen van mezelf. Nu heb voor het eerst een echte terugval in het niet eten, maar ik hoop dat het bij een terugval blijft en dat ik snel weer opsta en weer ga vechten. Nu kan ik me dat even niet voorstellen en zie ik de toekomst inderdaad somber in, maar dit ga ik dinsdag bespreken met mijn psycholoog (die ik al twee weken niet heb gezien) meestal zet hij me weer op het rechte pad gelukkig. Ik hoop dus dat ik het samen met mijn psycholoog kan redden en een opname niet alsnog nodig zal zijn. Ik zou inderdaad een paar maanden geleden worden opgenomen, maar ik heb me tot twee keer toe op het laatste moment bedacht (schaam) Ik was er op dat moment van overtuigd dat ik het ook thuis zou kunnen, wat een hoop kilo's later ook blijkt te kloppen. Of het de juiste beslissing is geweest, daar ben ik niet nog niet zeker van, wel houd ik de optie voor een opname in mijn achterhoofd. Wanneer deze terugval te lang gaat duren grijp ik zelf in en laat ik me alsnog op de wachtlijst plaatsen. Maar aangezien het mijn eerste echte terugval is wil ik eerst kijken of ik er samen met mijn psycholoog uit kan komen. Meestal schrijf ik hier alleen wanneer ik of heel blij en vrolijk ben (zeker toen ik mezelf uithongerde) of wanneer ik me heel erg klote voel. Dan heb ik de meeste behoeft om mezelf te uiten hier, ik snap dat het daardoor lijkt alsof ik enorme stemmingwisselingen heb. Over het algemeen blijft mijn stemming wel gelijk, soms heb ik wat mindere dagen en soms goede dagen, alleen heb ik dan niet echt de behoefte om erover te schrijven. Wel zijn de mindere dagen heftiger en voel ik me meer down dan voor mijn eetstoornis. Ik ben nog nooit eerder depressief geweest, dit heb ik de afgelopen 2 maanden voor het eerst 'mogen ervaren'. Waardoor dit komt weet ik niet precies waarschijnlijk omdat ik nu nog veel meer moeite heb met mijn huidige gewicht en lijf als voor mijn eetstoornis. Voor mijn eetstoornis was ik natuurlijk ook weleens down, maar ik bleef altijd optimistisch over de toekomst en bleef ervan overtuigd dat het wel goed zou komen met mij. Nu is dat wel even anders helaas en ik moet hiermee om leren gaan, totdat de depressie over is. Gelukkig heb ik de laatste tijd wel al veel minder van dit soort dagen ertussen zitten. Met de zyprexa ben ik overigens gestopt, deze sloeg jammergenoeg toch niet goed aan bij mij. Maar als deze depressie te lang duurt en weer erger wordt, dan zal ik zeker om een antidepressiva gaan vragen bij de huisarts. Ik wil nog steeds vechten om beter te worden, ook al zie ik het nu even niet zitten. Maar ik hou me vast aan jou woorden en blijf hopen dat ook voor mij de zon weer gaat schijnen en dat ik het ga redden. Veel slechter als nu kan het toch niet gaan, dus hopelijk wordt het met de tijd en met vallen en opstaan alleen maar beter. Bedankt Anja, het schrijven heeft enorm opgelucht en ik heb weer veel aan je reactie! Heel veel sterkte, ik denk aan je. Dikke knuffel, Mignon [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
 Hoi Mignon | Anja | Friday, May 27, 19:54:40 |