Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Friday, July 04, 7:38:20 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, 5, [6], 7, 8 ] |
Subject:  Re: werk (trigger) |
|
|
Author: Anja |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Sunday, March 20, 12:20:37 In reply to: maxie 's message, "werk (trigger)" on Saturday, March 19, 20:48:02 Lieve Maxie, Hoe bedoel je dat je weer moet werken, van wie moet dat? Als ik jou zo hoor is dat het laatste waar je nu aan moet beginnen... Jij bent nu de belangrijkste hoor, zelfs belangrijker dan je kinderen, want als jij niet goed voor jezelf zorgt hoe moet je dan voor anderen zorgen? Je hebt niet helemaal gelijk als je stelt dat je kinderen volledig afhankelijk zijn van jou. Ik weet wel dat het niet leuk is, maar als het nodig is dan is er alle hulp aanwezig, denk hierbij aan gespecialiseerde thuiszorg of zelfs in het uiterste geval een tijdelijke uit huisplaatsing in een gastgezin bijvoorbeeld. Dat zijn maar voorbeelden. Het mag niet zo zijn dat jij jezelf niet laat helpen vanwege de kinderen. Hoe moeilijk het ook is voor je kinderen, maar dat is het nu ook al, want kinderen zijn niet gek, die weten heus wel dat jij ziek bent en niet zo'n klein beetje ook... Maxie, ik zeg het even keihard: niets doen dat is pas zinloos... Proberen daarentegen, dat heeft WEL zin, mijn therapeut zegt tegen mij: val en sta op, sta op en val, maar loop niet terug... Geef jezelf niet op, Maxie, want dat betekent dat je zult bezwijken aan je eetstoornis, daar is niemand bij gebaat, jij niet, je kinderen niet, de mensen die van je houden niet... Je bent het waard om de sprong nog eens te wagen... Hulp heeft pas zin als je er echt klaar voor bent en hulp is ook alleen zinvol als de vorm van hulp bij jou past... Daarom vroeg ik jou al eerder wat voor hulp jij ZELF denkt dat je nodig hebt, wat voelt goed voor je? Stel dat er helemaal geen belemmeringen zijn, dat alles mogelijk is, hoe zou de ideale situatie voor jou zijn, wat voor soort therapie zou je verkiezen? Met anderen, individueel, poliklinisch of een opname? Gericht op je gewicht of gericht op de onderliggende oorzaak? Kortom: het is heus nog niet te laat tenzij jij jezelf al hebt opgegeven, tja... dan heeft niets meer zin natuurlijk... Maar ik geloof er niks van dat dat echt is wat jij wilt... Zet hem op Maxie, vecht voor jezelf, je bent nog een jonge vrouw, 0geen uitgebluste kaars van 120 jaar die niets meer kan... Neem je voor om moedig te zijn, om te vechten, doe wat jij zelf tegen een ander zou zeggen, wat jij een ander zou adviseren... Hoe voed jij je kinderen op, wat vertel je hen? Vertel je hen dat als iets een paar keer mislukt is dat ze het dan maar beter op kunnen geven of leer je hen het net zo lang te proberen tot het wel lukt, desnoods in aangepaste vorm... Aan jou de keuze lieve schat... Liefs en sterkte, ik denk aan jou! Anja [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
| Re: werk (trigger) | Alicia | Sunday, March 20, 12:25:36 |
| Voor Alicia | Anja | Sunday, March 20, 12:29:47 |