Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Saturday, December 21, 16:02:12 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, 5, 6, [7], 8 ] |
| Subject: Even iets van me laten horen... | |
|
Author: Johanna |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Monday, January 24, 17:40:56 Hoi allemaal, Jullie hebben nogal lang niks van me gehoord, nou, de afgelopen weken heb ik wel willen schrijven maar de kans niet gehad tot nu...heb een computer bij mijn bed gekregen. Ik wou even zeggen dat ik in het ziekenhuis lig. Sinds mijn moeder weet dat ik een eetstoornis heb (ze wilde dat ik me woog terwijl zij het gewicht kon zien en is er toen met me over gaan praten, dat ze niet gelooft dat ik op school mijn brood eet etc. en toen heb ik alles opgebiecht) is het heel snel gegaan eigenlijk. We gingen naar de huisarts en daarna meteen door naar de bloedbank om bloed te laten prikken. Thuis heeft mijn moeder een afspraak gemaakt met iemand van het Riagg, maar toen werden we opgebeld dat de kinderarts in het ziekenhuis die de bloeduitslagen zou bekijken me wilde zien. Mijn moeder zei dat er een kans was dat ik opgenomen zou worden dus moest ik spullen meenemen, ik vond het maar onzin...maar het is inderdaad gebeurd. Ze wilden me hier houden. Mijn gewicht was beneden opnamegewicht, bloedwaardes waren heel slecht, en het feit dat ik langzaam liep en praatte etc. vonden ze tekenen dat ik in zo'n slechte staat was dat ze het dus nodig vonden. Nou ja, hier lig ik dus nog steeds, heb verplichte bedrust, kom 2 keer per dag een halve meter mijn bed uit, als ik gewogen word en als mijn bed verschoont word. Het is heel zwaar, ik ben veel in de war en ben bang voor wat er allemaal gaat komen enzo. Maar iedereen is ontzettend lief voor me, de verpleging, mijn ouders, mijn vrienden. Ik ben ze nogal wat schuldig en ik ga dus ook gewoon vechten om beter te worden. Dat wil ik ook. Dat leven wat ik nog had vlak voor ik hier belandde was gewoon niet meer uit te houden. Dat wil ik niet meer! Ik hoop jullie wat vaker op de hoogte te kunnen gaan houden enz. Ik krijg nu 's nachts sondevoeding en moet overdag steeds meer eten (opbouwen). Dat doe ik ook,want wat ik niet eet spuiten ze er dan rechtstreeks in (in de vorm van sondevoeding) en dat is ook niet fijn. Het is wel echt een strijd. Ik ben bang om aan te komen en vind het ergens ook echt vreselijk om te horen dat het lichamelijk steeds beter gaat, ze zijn nu tevreden over mijn hart (had hartritmestoornissen) en mijn bloed (word nog wel elke dag lekgeprikt, hihi). Beetje vaag verhaal, ik heb eigenlijk helemaal geen emoties meer en nu nog steeds niet. Ik heb de meeste berichtjes van jullie gelezen en ik kan niet op allemaal gaan reageren (moet zo een gekookte aardappel met spinazie samen met de verpleging gaan eten...) dus doe ik het zo: ik hoop dat hoe moeilijk het ook is jullie allemaal een beetje goed voor jezelf zorgen, en jullie gaan er ook allemaal komen! Wens jullie heel veel sterkte. Liefs, Johanna [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
 Re: Even iets van me laten horen... | Anja | Monday, January 24, 20:19:49 |
|
||
| Lieve Johanna (trigger) | Mignon | Tuesday, January 25, 11:29:34 |
|
||
| Hoe gaat ie? | Anja | Saturday, February 19, 21:48:43 |