Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct:
Feedback:
Donate to VoyForums (PayPal):
Friday, March 14, 16:33:14 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, [8] ] |
Subject: Intake-gesprek is achter de rug....kan triggers bevatten | |
Author: Mignon |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Thursday, December 16, 14:11:35 Lieve meiden, vandaag had ik dus mijn intake-gesprek. Ik heb een gesprek gehad van een uur met een vrouwlijke psycholoog. Ze had zelf geen verstand van eetstoornissen en ik was zelfs haar eerste patient met een eetstoornis :S Ze nam eerst de vragenlijst door, die ik van te voren in heb moeten vullen. Daarna begon ze dus vragen te stellen over waarom ik dus zo dun wil zijn enz. enz... Volgens mij weet iedereen hier onderhand wel, waarom ik volgens mezelf een eetstoornis heb ;) Dit heb ik ook aan haar geprobeerd uit te leggen (was wel moeilijk hoor) En ze heeft gevraagd wat ik verwacht van de hulp. Zelf zei ze dat we hoogstwaarschijnlijk eerst aan mijn eetstoornis moeten gaan werken en daarna pas aan de onderliggende problemen. Precies dus het tegenovergestelde van wat ik wil :S Ik was best sterk tijdens het gesprek...voelde weinig emoties verder, totdat dat dus ter sprake kwam. Ze begon over aankomen en zodra ik dat woord hoorde schoten mijn ogen vol tranen. Ik mag niet huilen, ik wil niet huilen... zo sprak ik mezelf toe in gedachten. Gelukkig bleef het daarbij en kon ik mezelf vermannen. (ja ik weet het, ik moet gewoon huilen wanneer ik die behoefte heb. Maar het voelt zo zwak... zeker tegenover een vreemde) Ik kromp alleen maar in elkaar en zei toch: "wat nou als ik zeg dat ik niet aan wil komen en liever eerst aan de onderliggende problemen ga werken ?" Dat begreep ze wel, maar volgens haar heeft dat niet veel zin, omdat je minder voelt met ondergewicht en het dus minder effect zal hebben als wanneer ik wat beter op gewicht ben, en dus meer kan voelen. Ja lekker hoor :S dat betekend dus, dat ik me klote voel doordat ik aankom... en ik moet ook nog is aan de rest van mijn problemen gaan werken...en dat zonder mijn zogenaamde steun van de eetstoornis zelf!? Volgens mij kan ik dat allemaal niet aan hoor, dat gaat echt fout lopen! De psycholoog was gelukkig wel begripvol en ondanks dat ze niet veel weet van eetstoornissen, begreep ze het dus allemaal wel heel goed en wist ze er toch behoorlijk wat van. Ze zei zelf ook dat ze heel goed begrijp, dat het niet werkt om mijn in 1 keer een aankomlijst of iets mee te geven... dat ik me daar dan toch niet aan ga houden (wat dus ook wel kan kloppen) en dat ik nog te horen krijg hoe ze mij het beste kunnen helpen. Ze zei ook, dat het wel heel zwaar gaat worden voor me. Maar goed dat had ik ook wel verwacht. Aan het einde van het gesprek zei ze, dat ze nu in overleg zou gaan met 'het team' en dat ze dan een behandelplan gaan opstellen. 'Hoe lang gaat dat ongeveer duren?" vraag ik aan haar. "Waarschijnlijk een week of drie" krijg ik als antwoord :S DRIE WEKEN, hallo, zolang wil ik niet wachten hoor!!! Ik zei dat ook tegen haar en gaf ook aan dat ik niet weet waar ik over drie weken sta... hoeveel ik dan bv weer ben afgevallen. De psycholoog zei weer dat ze dat goed begrijpt, want ook volgens haar zit ik nu gevangen in mijn eetstoornis en zal het waarschijnlijk alleen maar bergafwaarts gaan met me. Ja daar heb ik wat aan he?! Maar er zit dus niks anders op dan wachten en dieper weg zakken ben ik bang :S Want het is inderdaad zo dat ik er nu niet meer tegen kan vechten, dat mijn eetstoornis sterker is dan mijn gezond verstand. Misschien moet ik wel eerst een diepte punt berijken voordat ik echt in ga zien hoe ernstig mijn probleem is? Want nog altijd denk ik ook dat het allemaal meevalt met mij :S De psycholoog benadrukte daarom nog maar even extra dat ik een heel ernstige ziekte heb en dat ik heel gevaarlijk bezig ben! Pffffff, dat is wel even confronterend, hoewel ik het ook zelf weet, is het toch anders wanneer 'zo'n persoon' het tegen je zegt :S Maar goed, jullie zijn weer even op de hoogte he :) Ik ben heel erg moe en een beetje verward enzo. Het heeft allemaal best veel indruk op me gemaakt, want het is allemaal zo 'echt' nu. Ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen... het voelt gewoon vreemd. Ik ga vanmiddag denk ik maar wat leuks doen... even proberen mezelf af te leiden ofzo. Sterkte iedereen en ik denk aan jullie! Veel liefs, Mignon [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
Subject | Author | Date |
Re: Intake-gesprek is achter de rug....kan triggers bevatten | Anja | Thursday, December 16, 14:29:30 |
|
||
Re: Intake-gesprek is achter de rug....kan triggers bevatten | Lotte | Thursday, December 16, 19:41:12 |
|
||
![]() | Anja | Thursday, December 16, 21:05:55 |
|
||
Re: Intake-gesprek is achter de rug....kan triggers bevatten | Zoë | Thursday, December 16, 21:54:05 |
|
||
Re: Intake-gesprek is achter de rug....kan triggers bevatten | Nikita | Friday, December 17, 9:35:48 |
|
||
Re: Intake-gesprek is achter de rug....kan triggers bevatten | Lynn | Saturday, December 18, 11:14:49 |
|
||