Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Thursday, September 19, 2:17:37 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, [8] ] |
| Subject: Re: Ongelukkig (trigger) | |
|
Author: Inneke |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Tuesday, December 21, 16:37:24 In reply to: Xandra 's message, "Ongelukkig (trigger)" on Tuesday, December 21, 12:08:56 Beste Xandra, Je verhaal is heel herkenbaar voor mij. Het zou het mijne kunnen zijn. Ook ik kamp al mijn hele leven met gewichtsproblemen. Dik zijn is voor veel mensen synoniem voor dom, stom, lelijk en achterlijk. Het is er bij mij ook zo ingepompt. Ik heb net als jij geen zin om leuke dingen te doen, mezelf mooi te maken of wat dan ook. Wat je ook doet je wordt toch overal bekeken. Probeer dan maar eens positief over jezelf te denken en lak te hebben aan wat de rest van de wereld over je denkt. Op zo'n ogenblik lijkt het inderdaad : ik tegen de hele wereld. Je moet steeds genoegen nemen met het minste. Op school was dat ook altijd al zo. Altijd maar aan het staartje hangen. Altijd als laatste gekozen worden. Het is gewoon zo onfair. Mijn gewicht schommelde ook constant van het ene uiterste naar het andere. Wat er af ging kwam er weer dubbel of driedubbel bij. Ik moet het jou niet vertellen zeker? Het is ook raar om te ervaren hoe mensen je plots anders gaan behandelen eens je op je streefgewicht zit. Plots ben je dan wel een volwaardig mens. Plots tel je wel mee. Plots mag je wel een mening hebben en houden ze er nog rekening mee ook. Zit je aan het andere uiterste dan ben je niks meer waard. Ook al ben je van binnen nog steeds dezelfde persoon en heb je nog steeds dezelfde gedachten en ideeën, je telt niet meer mee. Raar is dat !!! Toch is er een periode in mijn leven geweest dat ik er 'boven' kon staan. Dat ik dacht: jullie kunnen allemaal de pot op, neem me maar zoals ik ben. En doen jullie dat niet dan hebben jullie een probleem, niet ik. Die houding heeft me uiteindelijk een andere job opgeleverd en daar ben ik blij om. Ik moet toegeven dat ik op die manier toch meer als 'mens' werd aanvaard. Alleen voelde ik me vanbinnen minder mens omdat ik mezelf hard opstelde naar de buitenwereld toe. En zo ben ik niet. Dus wat dat betreft liep ik met een masker op. Zet ik dat masker af dan zie ik een ongelukkige vrouw die met zichzelf geen raad weet. Die zit te spartelen om boven te blijven en niet te verzuipen. Als ik diep in mezelf ga kijken merk ik dat ik me ontzettend klein en bang voel. Een klein 'iets' dat schreeuwt om aandacht. Al deze ervaringen hebben me doen besluiten om te gaan focussen. Ondertussen zijn er drie bijeenkomsten geweest. Uitleggen wat we daar doen is moelijk. Het is vooral stilstaan bij je gevoel, voelen wat er van binnen zit. En dat is niet altijd even duidelijk. Zelfs heel onduidelijk. Het focussen is daarom ook heel confronterend en er zijn momenten geweest dat ik het liefst heel erg hard de zaal wilde uitlopen. Zoals ik al zei draait het om 'voelen' wat er zit. En daar ben ik verschrikkelijk bang voor. Je wordt ook behoorlijk door elkaar geschud en als je buitenkomt weet je gewoonweg niet meer waar je staat. Ik ben soms dagen de kluts kwijt. Maar ik wil eindelijk eens een keertje goed in mijn vel gaan zitten. Dik of dun, het maakt me niet uit. Ik wil gewoon kunnen zijn wie ik ben. En dus ga ik ervoor. Daarom ga ik focussen! Inneke [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
| Re: Ongelukkig (trigger) | Mignon | Thursday, December 23, 11:56:16 |