Re: Sa�d Mdaouchi: "Ik droom van een Cordoba aan de Schelde" -- Salaam Forum

[ Show ]

Support VoyForums

[ Shrink ]

VoyForums Announcement: Programming and providing support for this service has been a labor of love since 1997. We are one of the few services online who values our users' privacy, and have never sold your information. We have even fought hard to defend your privacy in legal cases; however, we've done it with almost no financial support -- paying out of pocket to continue providing the service. Due to the issues imposed on us by advertisers, we also stopped hosting most ads on the forums many years ago. We hope you appreciate our efforts.

Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your contribution is not tax-deductible.) PayPal Acct: Feedback:

Donate to VoyForums (PayPal):

[ Login ] [ Contact Forum Admin ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time ]

[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]

Date Posted: 16:07:00 11/26/02 Tue
Author: gouwy
Subject: Re: Sa�d Mdaouchi: "Ik droom van een Cordoba aan de Schelde"
In reply to: Zwerver 's message, "Sa�d Mdaouchi: "Ik droom van een Cordoba aan de Schelde"" on 13:56:57 03/30/02 Sat

>"Ik droom van een Cordoba aan de Schelde"
>Ze moesten allemaal zo zijn als Said Mdaouchi.Een man naar mijn hart.Ik ben ook zo'n ongelovige,ik geloof in geen enkele godsdienst!Hoe kan ik in contact treden met Said?En aan de heer Mdaouchi:doe zo voort en hopelijk treden er een paar mensen in uw voetsporen!Eigenaardig dat er van die zogenaamde Vlamingen ,niet op uw forum komen?!
>Sa�d Mdaouchi (38). Een Belg van Marokkaanse afkomst,
>zet zich in Antwerpen in voor de opgroeiende
>allochtone jeugd. Als gelovig moslim werkt hij ook mee
>aan de uitbouw van vriendschapsrelaties tussen de
>verschillende geloofsgemeenschappen in de stad.
>
>Ik heb nog een vage herinnering aan Tanger, de stad in
>Noord-Marokko waar ik in 1962 werd geboren. Ik
>herinner mij het getik van de regen op de zinken
>golfplaten van ons dak. Soms regende het ook binnen.
>Toen ik twee jaar was, vertrok mijn vader naar Europa.
>Hij vond er werk bij de Metallurgie cel in Hoboken.
>Iedere maand stuurde hij geld om het gezin te
>onderhouden. In 1969 voegde mijn moeder zich met de
>vijf kinderen hier bij hem. Ik werd ingeschreven in
>het eerste is leerjaar. Het was de eerste keer dat ik
>een klaslokaal van Binnen zag. Ik leerde snel de taal.
>Buiten de school had ik veel vrienden omdat ik graag
>aan sport deed. Na de lagere school haalde ik aan SITO
>6 een diploma carrosserie en automechaniek. Dat was in
>1981. Daarna ging ik net als mijn vader bij de
>Metallurgie werken.
>
>Ik voelde mij meer Belg dan Marokkaan. We gingen wel
>af val en toe naar Marokko op fainiliebezoek, maar ik
>ervoer dat als een vreemde wereld. Mijn ouders waren
>praktiserende me moslims, maar niet fanatiek. Rond
>mijn zeventiende zat ik echter met vragen. Ik werd mij
>ervan bewust dat ik mijn Marokkaanse afkomst de rug
>had toegekeerd. Daarom legde ik mij toe op de studie
>van het Arabisch en van de koran, ook via avondschool.
>Ik begon naar de moskee te gaan, samen met enkele
>vrienden die net als ik hun islamitische wortels
>herontdekten. Moslim-zijn is voor mij in de eerste
>plaats iets om fier op te zijn. Het betekent dat ik in
>de maatschappij een voorbeeld moet zijn. Daarom houd
>ik mij aan de verplichtingen en de verboden die de
>godsdienst mij oplegt. Ik onderhoud de ramadan. Ik bid
>vijf maal per dag. Mijn lichaam is nooit in contact
>geweest met alcohol, tabak of drugs. Wat mij kwaad en
>verdrietig maakt, is dat sommige moslims hun geloof
>niet goed belijden of door hun gedrag onze godsdienst
>in een slecht daglicht stellen. ik ben ervan overtuigd
>dat wij elkaar moeten helpen om betere gelovigen te
>zijn. Dat geldt niet alleen voor moslims, maar ook
>voor christenen en joden.
>
>Een figuur die mij heeft ge�nspireerd, is pastoor
>Verachtert van Moretusburg, de Hobokense wijk waar de
>Metallurgie is gevestigd. Hij heeft de moslims in zijn
>parochie altijd met respect en gastvrijheid behandeld.
>Toen zij nergens een plaats vonden om het Offerfeest
>te vieren, bood hij hen het parochielokaal aan. In de
>jaren zeventig liet hij, een moskee bouwen op een
>perceel dat eigendom was van de kerkfabriek. Het was
>de eerste gebedsplaats voor moslims in het Antwerpse.
>Christenen en moslims hebben die moskee samen gebouwd.
>Dat was uniek voor Antwerpen. De moslims droegen
>pastoor Verachtert op handen. Toen hij drie jaar
>geleden stierf, waren de imam en een grote groep
>Marokkanen op de begrafenis aanwezig. Toen de overige
>aanwezigen na afloop de ontroering van de moslims
>zagen, lieten ze voor ��n keer hun gebruikelijke
>afstandelijkheid varen.
>
>Toen ik bij de Metallurgie werkte, raakte ik steeds
>meer begaan met de problemen van de Marokkaanse jeugd
>in mijn wijk. ik zag dat veel opgroeiende jongeren het
>moeilijk hadden, hun draai niet vonden. In mijn vrije
>tijd begon ik me met hen bezig te houden. Na tien jaar
>liet ik mijn vaste job staan om een van de eerste
>straathoekwerkers van Antwerpen te worden. Dat heb ik
>acht jaar graag gedaan. In die periode haalde ik ook
>een bijkomend diploma A1 orthopedagogie. Ik onderhield
>contacten met zowat vierhonderd jongeren op het Kiel
>en in Hoboken - twee wijken in het zuiden van
>Antwerpen. Het viel mij op hoeveel jongeren snakken,
>naar hulp. Maar dat zullen ze je pas zeggen als er een
>vertrouwensrelatie is ontstaan. Als straathoekwerker
>had ik aanvankelijk geen eigen activiteiten. Ik wees
>jongeren de weg naar sportclubs, naar taallessen of
>naar de huiswerkbegeleiding. Later bouwde ik een eigen
>vereniging uit. Die jongerenclub had vooral een
>sociale dimensie. Maar ik moedigde hen ook aan de
>moskee en de koranlessen niet te vergeten.
>
>De religieuze dimensie mag niet worden verwaarloosd.
>De meeste Marokkaanse jongeren die het hier een beetje
>hebben gemaakt, zijn doorgaans ook dicht bij hun
>wortels gebleven. Daarom begrijp ik niet dat zoveel
>mensen tegen de bouw van moskee�n zijn. De godsdienst
>stimuleert de jongeren juist om zich goed te gedragen.
>De anderen lopen gemakkelijker verloren. Zelf ben ik
>getrouwd met een Marokkaanse die hier is geboren en
>goed Nederlands spreekt. Ik heb drie dochters en twee
>zonen, van wie er enkelen zelfs Latijn studeren. Ik
>laat mijn kinderen ook wat Arabisch leren, zodat ze de
>koran kunnen lezen. Maar het moet allemaal buiten de
>schooluren gebeuren. Ik wil mijn kinderen ook niet te
>veel belasten, want hun vrije tijd is al beperkt.
>
>Sinds kort heb ik het straathoekwerk verlaten. Ik heb
>nu een co�rdinerende functie binnen de Umiva, de Unie
>van Moskee�n en Islamitische Verenigingen Antwerpen.
>Ik stond in 1995 mee aan de wieg van die organisatie.
>Voorheen was er nauwelijks samenwerking tussen de
>verschillende moskee�n en verenigingen. Daar heeft
>Umiva verandering in gebracht. Al verschillende keren
>werden er succesvolle opendeurdagen in Antwerpse
>moskee�n georganiseerd. Op manier kunnen niet-moslims
>kennis maken met onze onze cultuur, onze godsdienst.
>Er is zoveel onwetendheid en er bestaan zoveel
>misverstanden. In de migrantengemeenschap zijn velen
>enorm geschrokken door de uitslag van de jongste
>gemeenteraadsverklezingen (in Antwerpen). Dan voel je
>de twijfel: wil een op drie mensen in onze stad ons
>weg? Dat kan toch niet! Heel wat jongeren voelen zich
>daardoor gefrustreerd. Maar tegelijk zet dat ons aan
>om zelf meer naar buiten te komen en ons in te zetten
>voor een betere verstandhouding. Daarom plant Umiva,
>in sarnenwerking met een andere vereniging, nu acties
>in sommige wijken zo willen we, 'oude' en 'nieuwe'
>Belgen samen, poetsacties ondernemen in straten en op
>pleinen, karweitjes opknappen voor bejaarden enz.
>Misschien is dat al bij al nog een positief effect van
>de verkiezingen.
>
>Ik ben ook actief in de Wida, de Werkgroep
>lnterreligieuze Dialoog Antwerpen. Daar ontmoeten
>christenen, joden, moslirns en boeddhisten elkaar.
>Onze droom is om van Antwerpen 'het Cordoba aan de
>Schelde' te maken. Het is een verwijzing naar die
>Andalusische stad waar het wederzijdse respect tussen
>de verschillende geloofsgemeenschappen voor een hoge
>culturele bloei zorgde.
>
>Ondertussen heb ik in de Wida heel wat vrienden,
>vooral onder de christenen. Maar ook de joodse
>gemeenschap begin ik steeds beter te kennen. In
>september heeft een afvaardiging van Umiva zelfs
>deelgenomen aan de jaarlijkse vredeswandeling in de
>jodenwijk ter herdenking van de holocaust. Dat is voor
>moslims niet zo evident. Maar zeker nu het conflict in
>Palestina weer oplaait, moeten we waken over het
>vreedzaam samenleven in onze stad en blijven ijveren
>voor een goede verstandhouding.
>
>Ondanks alle moeilijkheden, geloof ik in de
>pluralistische maatschappij, maar de gelovigen moeten
>daarin altijd een voorbeeldfunctie vervullen. Zij
>moeten, zoals pastoor Verachtert, een toonbeeld zijn
>van openheid, tolerantie en begrip."
>
>Jan De Volder
>
>Uit: Tertio, Vierentwintig hartverwarmende verhalen.

[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]