Pylorus en andere obstakels -- twin city

[ Show ]

Support VoyForums

[ Shrink ]

VoyForums Announcement: Programming and providing support for this service has been a labor of love since 1997. We are one of the few services online who values our users' privacy, and have never sold your information. We have even fought hard to defend your privacy in legal cases; however, we've done it with almost no financial support -- paying out of pocket to continue providing the service. Due to the issues imposed on us by advertisers, we also stopped hosting most ads on the forums many years ago. We hope you appreciate our efforts.

Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your contribution is not tax-deductible.) PayPal Acct: Feedback:

Donate to VoyForums (PayPal):

[ Login ] [ Contact Forum Admin ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1 ]

[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]

Date Posted: 05:22:05 01/17/02 Thu
Author: Annick
Subject: Pylorus en andere obstakels

H� Ann, jullie wonen niet zo ver van ons � wij wonen in Eikevliet (deelgemeente van Bornem; ook in Provincie Antwerpen dus) � dus zijn we slechts enkele kilometers verwijderd van mekaar � wie weet zijn we mekaar ooit al tegengekomen ?

Het Grote Pylorus Obstakel: Ons Femke was een paar weken oud toen ze problemen begon te krijgen met het binnenhouden van haar voeding � dan maar een aantal andere (dikkere) pappen geprobeerd, hielp niet � Motilium-siroop voorgeschreven gekregen van de pediatar, maar ook dat hielp niet � andere medicijnen geprobeerd: niets hielp ... het werd alleen maar erger ... alles wat ze aan pap binnenkreeg, kwam er stantepede terug uit; allez spoot er eigenlijk terug uit � na een paar dagen was ze bijna 500g afgevallen (toen woog ze amper 2,3kg) en was ze echt een lastig, zagerig, moe babietje, waar geen land meer mee te bezeilen was � dan uiteindelijk plaatjes laten nemen van haar maagje, waaruit bleek dat de maaguitgang te nauw was, waardoor de pap die in haar maagje belandde geen uitweg had en dan maar besloot om langs de slokdarm terug naar omhoog te schieten, met als gevolg dat er bijna geen voeding door haar lichaampje werd opgenomen. De dag erna is ze geopereerd � Peter is toen thuisgebleven met ons Arnoutje � ik uiteraard dochterlief vergezeld � ginder aangekomen diende ze een infuusje en een maagsondeke te krijgen en dan sta je versteld hoeveel macht zo�n klein babietje heeft (maar vooral hoe pijn een moederhart kan doen (slik) � ze hebben haar dus met 2 moeten vasthouden om da infuusje in haar armpje te kunnen prikken en het maagsondeke via haar neusje te kunnen inbrengen � ik heb achteraf gezegd tegen de verpleegster: doe mij dat aub nooit meer aan, doe het in �t vervolg achter mijn rug, in een andere kamer, maar niet meer in mijn bijzijn � djeezus, als ik eraan terugdenk, krimpt mijn hart weer ineen � enfin, ze is dan geopereerd (die uren zijn de langste uit mijn leven geweest, al een geluk dat Peter bij mij was, alsook ons Arnoutje, teneinde voor wat afleiding - voor zover dit kon - te zorgen). Ze heeft nog enkele dagen op dieetmelk gestaan, maar heeft sedert haar operatie geen enkele keer meer overgegeven (buiten het kwakje melk bij het boertjes laten natuurlijk) en 8 dagen later mocht ze terug mee naar huis �
Het enigste wat ze er nu nog aan overgehouden heeft is het littekentje op haar buikje (rechts ter hoogte van de navel) � toen een littekentje van 1,5 cm , nu ongeveer 5 cm (groeit blijkbaar mee) �maar daar valt mee te leven h� �

Het Grote Mannen Obstakel: Ons Arnoutje heeft trouwens ook een � euh � balletjesprobleem � zoals jullie wel weten, dienen bij jongetjes de balletjes buiten het lichaam te hangen (gezien de t� en patati patata)� awel, bij ons Arnoutje hangt er eentje buiten, maar het tweede wil niet indalen � volgende maand hebben we een afspraak met de uroloog en zal hij hoogstwaarschijnlijk beslissen om dit operatief in orde te maken, want doe je dit niet zou hij wel eens (op latere leeftijd wel te verstaan) met ernstige potentieproblemen te kampen kunnen krijgen � en gezien wij hem toch het genot van zijn �instrumentjes� niet willen ontnemen en wij toch graag aan kleinkinderen zouden geraken (ahum), zal er niets anders op zitten h� �
Dus dat wordt weer nageltjesbijten en ineenkrimpende moederharten trotseren, want liefst van al mogen alle dokters mij molesteren, mij folteren, mij volsteken met infusen en sondes, mij 1.235 spuiten geven en noem maar op, maar blijf aub van mijn kind af en doe het aub geen pijn � pfff� ik zie er al enorm tegen op �enfin, we zien wel� wat moet, moet h� �

Wat de speentjes betreft, hebben wij ook het zelfde probleem gekend ... ook verscheidene spenen geprobeerd (rubberen, siliconen, verschillende merken, ...), uiteindelijk bij de 1-2-3-bruine rubberen spenen beland, die we tot op heden (grotere versie uiteraard) nog altijd gebruiken ...

Tot zover mijn verhaaltjes voor vandaag.

De groetjes en tot kort.

[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]