Author:
Jedidja van Zonnebloem
|
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: 9/02/09 3:30:15
In reply to:
Regenboog
's message, "Re: Voor Zonnebloem" on 9/02/09 1:39:46
He lieve Regenboog,
Ja, wat bijzonder, dat jij nog zo laat hier schrijft! Dat zijn we niet gewend van jou. Zoals je ziet, ben ik het nog steeds, Jedidja. Het is Zonnebloem allemaal een beetje teveel geworden, dus heb ik alles nu maar even overgenomen. Vind jij hopelijk ook niet erg?
Heb je dingen in je kamer veranderd en wat dan zoal? Fijn om te lezen, dat jij ook aan ons denkt.
Ik weet helaas ook niet meer of jij mij kent. Voor verdere gegevens over mij verwijs ik je voor het gemak (gezien het late tijdstip) even naar mijn bericht aan Jane.
Heel lief, Regenboog, dat jij ook op onze noodkreet hebt gereageerd! Dat zal Zonnebloem ook wel heel erg fijn vinden. Zij weet ook, dat jij, als je kan, ook onze posten leest, zoals wij ook jullie posten!
Oh, wat heb je weer een schitterend mooi gedicht hier voor ons geschreven, lieve Regenboog! Ik viel er wel even stil van en de tranen liepen over m'n wangen toen ik het las. Ik moest wel even wachten, voor ik naar Jane kon schrijven en nu ik het weer voor me zie, begin ik weer :-).
Zonnebloem vindt het vast ook heel mooi, dat weet ik wel zeker! Kun je wel begrijpen, Regenboog, dat het even teveel voor haar is geworden? Vind jij het ook niet erg, dat ik jou dan ook maar even terug schrijf, om je vast te bedanken voor je lieve woorden?
Zodra ze kan, schrijft ze je zelf weer. (Wij hebben jullie inmiddels ook geschreven, dat zie je wel, als je verder gaat lezen). Ze heeft nu wel ineens heel veel te verwerken, daarom nemen wij het even over van haar.
We hebben ontzettend veel pijn in onze rechterarm, Regenboog, dat zul je inmiddels wel begrepen hebben. Het is echt niet meer om uit te houden!
Konden we het niet meer uithouden in onze linkerarm, krijgen we daar spontaan, totaal onverwachts genezing in en dan zitten we na die vreselijke injecties, nu met zo'n extreme pijn in onze rechterarm!
We kunnen niet eens in ons bed liggen van de pijn. Als we liggen, wordt de pijn nog erger. Dat is het moeilijke en onbegrijpelijke ervan! Snap je dan, dat we het nu even niet meer weten, Regenboog? We hebben al heel wat afgebeden en afgehuild met elkaar! We blijven met z'n allen op Jezus vertrouwen en schuilen heel dicht bij Hem. Hij helpt ons elke dag weer en geeft ons alle kracht en alles wat we elke dag ook verder nog nodig hebben!
Ja, we smeken Hem, dat het over mag gaan!
Ja, Hij verzacht de pijn en geeft ons elke dag ook weer nieuwe moed en nieuwe vreugde om door te kunnen gaan! We blijven op hem gericht. Ja, Jezus is er altijd!
Ja, lieve Regenboog, een volmondige bevestiging van ons allemaal: we vertrouwen Jezus in al onze au!
Ja, wij willen Zijn kinderen zijn, ook al zijn we zo moe en hebben we zoveel te strijden!
Ja, met z'n allen hebben we een heel groot geloof en weten dat Jezus ons vertrouwen in Hem nooit zal beschamen.
Hij geeft alle pijn wel een schop en zet idd nog steeds alles op z'n kop :-).
Hij blijft mooie dingen doen, ook nu, middenin onze nood.
Ja, Jezus laat ons hart elke dag weer zingen, ook gisteravond nog, voor het zo moeilijk werd.
Wij wachten idd ook nu weer op een wonder, dat Jezus ons zal herstellen van alle pijn.
Voor Jezus is niets te moeilijk! Hij is idd een God van wonderen. Wij blijven op Hem wachten!
Regenboog, we gaan nu proberen om naar bed te gaan en we bidden en hopen, dat we weer een keer in ons bed kunnen blijven liggen, want we zijn zo moe! Blijven jullie ook voor ons bidden? Alvast bedankt!
Heel veel liefs van ons allemaal, namens Zonnebloem,
Jedidja
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
|
Feedback: 