| Subject: Re: Voor Flo |
Author:
flo
|
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: 18/02/09 16:34:23
In reply to:
Maria
's message, "Re: Voor Flo" on 17/02/09 16:26:57
Hee Maria,
Het gaat wel ok hoor!
Beetje wiebelig.
Mijn broer heeft geen contact met andere leden van onze familie, anders zou ik geen contact met hem durven hebben.
Behalve dan mijn dochter, die komt daar sinds kort wel weer...gaat niet vanzelf zal ik maar zeggen.
Ik denk dat het wel beter gaat de volgende keer, en ja hoor soms kunnen we samen hele bomen opzetten over van alles maar zeker ook over niks:)
Dit keer lukte het even niet...is niets blijvends.
De symboliek in het doek is begrepen en daar werden ze echt emotioneel van..en ik verlegen.
Maar ook erg blij!
Ik begrijp dat jij als geen ander weet wat voor bijna onmenselijke kracht het kost om toe te zien dat je kind
doet wat het doet. En hoe vreselijk graag je zou willen dat ze je liet helpen...maar jouw dochter lijkt een beetje op die van mij, vermoed ik...er zit een aardig koppie op en heeft niet veel zin in conformeren, of is bang voor alles dat gebeurd en vlucht weer weg...heel pijnlijk.
Voor jou als moeder is het echt vreselijk om dat allemaal te moeten aanzien, juist omdat je weet hoe zij zich kan voelen, maar juist jou niet dichterbij laat komen...loslaten voelt nog veel en veel te vroeg ..en toch lijkt het te moeten..
Dat heen en weer gegooit worden tussen je empatische emoties naar haar en die naar jezelf is een vreselijke uitputtingsslag..ik snap dat echt heel goed.
Ik heb op een gegeven ogenblik moeten kiezen de deur dicht te houden...ik kon niet meer met me laten jojo-en..en ook dat doet schade..je weet dat het moet..en toch voelt het alsof je haar verraad en verlaat, en je voelt je zo onmetelijk te kort schieten als moeder..
maar wezenlijk is dat niet zo, je geeft niet op je roept alleen een halt toe. Je zegt haar alleen dat haar methode niet de juiste is, en jij die dus niet kan steunen..
Nou ja het klinkt zo simpel maar dat is het absoluut niet.
Ik heb geen echte raad, lieve Maria, alleen een diep respect voor jou en heel veel oprecht en intens medegevoel voor jou, je man en je dochter!!
En dan wordt je ook nog in je rust geteisterd door nare dromen en slecht slapen...dat kan er ook allemaal niet bij hebben!! Je bent maar mens...pas alsjeblieft op jezelf..spaar jezelf in al deze chaos, af en toe even!
En besef dat je doet wat je kan, en dat er niet meer van je gevraagd kan en mag worden...echt niet, anders hebben ze uiteindelijk niets meer aan je!!
Ik denk aan je een leef met je mee,
dikker warme knuffel van mij, flo
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
| |
Feedback: 