Author:
Jane (verdrietig)
|
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: 18/02/09 22:45:39
In reply to:
Zonnebloem
's message, "Re: Voor allemaal (voor Jane)" on 18/02/09 21:55:22
He lieve Zonnebloem,
Ik ben even heel moe en boos op onbegip die ik net heb ontvangen. Dus sorry als ik even kortaf reageer,...
Ik had,in de hoop, begrip te ontvangen een vriend gebeld, en kreeg niet wat ik nodig had. Ik denk hij begrijpot wel waar ik tegenaan loop,maar ik begrijp de opmerking niet die hij maakte,.. dat je door sommige dingen heen moet en het miischien beter is niet in te grijpen.
En daar kan ik alleen maar om huilen eigenlijk en dan zet ik dat masker,wat ik eigenlijk had afgezet maar weer op,..
laatmaar denk ik dan, dit is niet God die me wat wil leren of iets waar ik van zou moeten leren uberhaupt,...
Ik kan toch niet tegen die kleine meid zeggen dat ze hier van moet leren van God, dat er daarom geen verlichting is enzovoorts,...? Dat kan ik niet maken naar haar toe...
Ze voelt zich dus ook nu even totaal onbegrepen en alleen,..Dit is niet iets waar ik doorheen moet om van te leren!!Dit hoort te stoppen!!En ik weet ook wel dat ze zo hard tegen onze geest tekkeergaan omdat we dichtrbij God komen, maar met z on antwoord die heel lief gegeven wordt in de veronderstelling dat het hout snijdt, vraag ik niet meer om gebed...dan durf ik niet meer...
Laat maar denk ik dan, het heeft geen nut, ik steun maar niet meer op mensen, ik ben ze alleen maar tot last,..Ik kan er beter niet zijn,...
Ja, door sommige gevoelens moet ik heen, maar ik weiger te geloven,dat God zoiets veroorzaakt omdat ik dan ermee om leer gaan,...ja hij gebruikt de ellende om voor Zijn plan er iets goeds uit te laten komen.. dat is iets heel anders..En misschien ben ik nu te gevoelig,maar ik bel om medeleven en steun,niet om te horen dat ik er iets van moet leren!!!
Ik heb genoeg geleden en moeten vechten..ik vroeg alleen maar om een arm op afstand, een bevestiging dat ik dit pijnlijk mag vinden,eng en zwaar...
Ik kijk en weet dat ik gewoon ondervoed ben,maar je ziet het niet, want het is voedingsstoffen tekort en niet in gewicht van kg uitgedrukt. En ik vind het heus fijn om te horen waar hij mee bezig is,maar het komt er wel op neer dat ik nu huilend de nacht in ga omdat die kleine meid denkt dat ze iets heeft fout gedaan en ze mij pijn geeft,...Wat moet ik DAAR nou weer mee,...maar moet ik het dan alleen oplossen,..MAG ik dan niet leunen?
Als je voor de therapie vraagt of je mag leunen,..en dat mag NATUURLIJK, hoor je dan,.. en dan leun ik, maar dan gebeurt er dit,... Zal ik dan niet meer leunen?
MOET ik dan altijd sterk zijn? MAG ik niet zeggen, dat ik even niet meer KAN?
Sorry lieve Zonnebloem,...je begrijpt dat ik zoveel tegelijk voel,...
Ik hoor je post wel hoor,..en je pijn en lees dat je 2tjes en 3tjes weer heel dapper zijn geweest in therapie...
Heel veel sterkt en geruststellend dat je huisarts het zo goed in de gaten houd,..
Dank je welvoor jullie knuffels, had ze even hard nodig,...
Liefs Jane
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
|
Feedback: 