VoyForums
[ Show ]
Support VoyForums
[ Shrink ]
VoyForums Announcement: Programming and providing support for this service has been a labor of love since 1997. We are one of the few services online who values our users' privacy, and have never sold your information. We have even fought hard to defend your privacy in legal cases; however, we've done it with almost no financial support -- paying out of pocket to continue providing the service. Due to the issues imposed on us by advertisers, we also stopped hosting most ads on the forums many years ago. We hope you appreciate our efforts.

Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your contribution is not tax-deductible.) PayPal Acct: Feedback:

Donate to VoyForums (PayPal):

[ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1 ]

[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]

Date Posted: 10:53:50 08/27/03 Wed
Author: Butterfly
Subject: Diep, diep in mij.

Diep, diep in mij.

Diep, heel diep weg in mij.
Heel diep in mijn hart.
Is een wereld, daar kan ik nauwelijks bij.
Grote, brede muren erom heen, met steen gehard.

Bezeerdheid, pijn en onmacht.
Verlangen, woede en verdriet.
Daar huilen hunkerende kinderen zacht.
Want een mama, die is er niet.

Daar zijn tieners die woedend zijn.
Beroofd van hun vertrouwen en hun onschuld.
Vernederd en zo vol pijn.
In onbereikbaarheid gehuld.

Daar is een onzekere vrouw.
Die door blokkades is gevangen.
Vol onmacht en die het graag anders wou.
Maar noodgedwongen in onzekerheid en angst blijft hangen.

Ik praat met Jezus over hen.
Stukje bij beetje leert Hij mij die geheime wereld kennen.
Tot ik ze allemaal bij hun naam ken.
En aan hun begin te wennen.

Aan Zijn hand loop ik de pijn tegemoet.
In Zijn armen troost hij het huilende kind.
Naar een ander roept Hij een lieve groet.
En op Zijn knie is het waar ik een ander kind vind.

De tieners komen bij Hem zitten, heel dichtbij.
De meisjes worden getroost, de tranen gedroogt door Zijn hand.
De jongens uiten hun woede aan Zijn zij.
Hij is er voor hun allemaal, Hij heeft met allen een band.

Hij praat rustig met de onzekere vrouw.
En droogt voorzichtig de tranen van haar gezicht.
Hij vertelt dat Hij het zo niet zou.
Hij bestraft de duisternis die Zijn plan in de weg ligt.

God heeft een ander plan met het leven.
Hij wil niet dat Zijn kinderen pijn wordt gedaan.
Hij wil hun zegenen en onmeunig veel liefde geven.
En heel dicht naast hun staan.

Hij vind niet dat ze nuilen zoals anderen zeggen.
Ze mogen alles bij hem kwijt.
Ja alles bij het Kruis leggen.
Alle verdriet, pijn, angst, woede en onzekerheid.

Hij gaat ze allemaal bevrijden.
Hij kent hun grootste wens.
Ja, Hij verlost hun uit het lijden.
En zegenend maakt Hij hun één tot een geheeld mens.

En ook al duurt het nog even.
Moeten ze nog veel pijn doorstaan.
En hard knokken om te overleven.
De Here zal naast hun staan.

Ze moeten onmeunig hard vechten voor genezing.
Dat is niet makkelijk, zeker niet.
Maar ze ontvangen van Hem de heling.
Dank u wel, lieve Here Jezus, u vergeet ons niet.

Lydia.

[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]
Forum timezone: GMT+1
VF Version: 3.00b, ConfDB:
Before posting please read our privacy policy.
VoyForums(tm) is a Free Service from Voyager Info-Systems.
Copyright © 1998-2019 Voyager Info-Systems. All Rights Reserved.