Marx en de veganistische maatschappij -- Dierenrechten forum

[ Show ]

Support VoyForums

[ Shrink ]

VoyForums Announcement: Programming and providing support for this service has been a labor of love since 1997. We are one of the few services online who values our users' privacy, and have never sold your information. We have even fought hard to defend your privacy in legal cases; however, we've done it with almost no financial support -- paying out of pocket to continue providing the service. Due to the issues imposed on us by advertisers, we also stopped hosting most ads on the forums many years ago. We hope you appreciate our efforts.

Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your contribution is not tax-deductible.) PayPal Acct: Feedback:

Donate to VoyForums (PayPal):

[ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2 ]

[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]

Date Posted: 07:17:04 05/07/05 Sat
Author: Victor
Subject: Marx en de veganistische maatschappij

Marx en de veganistische maatschappij
(door Victor Hooftman)

Dit artikel is geschreven om een perspectief te schetsen. Om een weg te wijzen naar een nieuwe maatschappij. Een maatschappij gebaseerd op respect voor het leven. Respect voor al het leven, respect voor menselijk en dierlijk leven. Maar ook gericht op overleven. Het leven is een groot goed. Liefde en mededogen moeten uiteindelijk centraal staan in een maatschappij. Niet alleen omdat het wezenlijke waarden zijn, maar ook omdat het voor de soort van de mens de beste garantie is te overleven.

De samenleving is in beweging en heeft zich razendsnel ontwikkeld. Zo snel dat de wereld gevaar loopt. Volgens sommigen is het te laat de wereld nog te redden, volgens anderen kan het nog wel gebeuren. Ik denk dat het nog mogelijk is, maar zal het ten koste gaan van grote offers.

Een maatschappij gebaseerd op liefde en mededogen is in mijn ogen een veganistische en milieu vriendelijke maatschappij. Zonder respect voor al het leven heeft de menselijke samenleving weinig waarde. In dat geval maakt het niet uit of de mens er is of niet is. Sterker, in veel gevallen zal het dan zo zijn dat de wereld beter af is zonder de mens.

Respect voor het leven betekent een samenleving die leven niet vernietigd. Logischerwijs betekent dat het niet gebruiken door de mens van dierlijke producten. In onze kapitalistische samenleving betekent gebruik van dierlijke producten altijd schending van rechten van dieren. Dierlijke producten worden op industri�le wijze geproduceerd. Door deze wijze van productie leiden ook productie van melk, kaas, eieren of wol tot groot lijden van dieren.

In dit artikel gaan we niet zozeer in op hoe het misbruik werkt, en hoe alles is verweven met de grootschalige productiemethode, dat is genoegzaam bekend voor mensen die het willen zien, op vele internet sites is dit goed te lezen, maar op hoe we kunnen komen tot die veganistische ecologische verantwoordelijke samenleving.

De stelling is, er is een oplossing voor onze maatschappij, maar de vraag is hoe we daar komen. Hoe komen we waar we wezen moeten. Honderdduizenden mensen weten waar we naar toe moeten, maar dat zijn er weinig in vergelijking met de miljoenen in Nederland en in de wereld die het niet willen weten, omdat het in strijd is met hun korte termijn belang.

Eigendom

Vooropgesteld dat de dierenbeweging geen marxistische beweging is kunnen we toch stellen dat we veel kunnen leren van Marx. Vooral in de analytische zin. Marx en de zijnen en zijn nazaten waren vaak geen vega�s of milieuactivisten. Ook was het vaak nog een mannenbeweging.

Marx stelde dat de problemen in de wereld en de achtergestelde positie van arbeiders werd veroorzaakt doordat het kapitaal in slechts enkele particuliere handen zat. De meeste mensen in die tijd, maar ook zeker nu nog, hadden alleen hun arbeidskracht om te verkopen.

De arbeidersklasse is als zodanig bijna verdwenen. Er zijn nog wel kanslozen, maar die bestaan vaak uit de nieuwkomers in onze samenleving. Verder zijn wij een maatschappij van middenklassers geworden. Streden Marx en Engels tegen de bourgeoisie, voor ons is dat een onmogelijkheid. Wij zijn henzelf. Maar niet veranderd is dat deze middenklasse nog steeds niet veel meer dan haar arbeidskracht te verhuren heeft.

Het kapitaal, het eigendom van de multinationals en banken, zijn in handen van enkelingen. In Nederland hebben ongeveer 100 mensen (de honderd van Mertens) het voor het zeggen. De kapitalistische maatschappij is gebaseerd op concurrentie van bedrijven die om voort te kunnen bestaan weer groter moeten worden om te overleven.

De schaalvergroting, gericht zijn op goedkoop produceren, heeft geleid tot milieurampen en het veronachtzamen en ronduit minachten van de rechten van dieren.

Het socialisme is een afgeleide van de idee�n van Marx, een soort hamburger marxisme. Niet gericht afschaffen va eigendom maar op verbeteren van de positie van de onderklasse via salarisverhoging en verbeteren van werkomstandigheden. Marx wilde fundamenteel aan het eigendomsrechts tornen, dat ging een stap te ver voor de socialisten en de vakbonden.

Als Wouter Bos nu constateert dat de Partij van de Arbeid zich moet richten op de middenklasse, omdat dit de grootste groep is geworden heeft hij gelijk en is dat maar weinig verschillend van de oorspronkelijk socialistische leer (afhankelijk van hoe je de groep naar inkomen indeelt) . Nog steeds kijkt hij naar verdeling van rijkdom en kansen en naar behoud van solidariteit. Deze zienswijze zal voor dieren en natuur echter nooit een fundamentele verbetering in zich bergen. En dit geldt ook in meer of mindere mate voor andere linkse partijen (met uitzondering van de SP maar zeker voor het dieronvriendelijke Groen Links, die het CDA naar de kroon probeert te steken, met het verdedigen van de dieronvriendelijke EU-grondwet).

De dierenrechten en het milieu worden vertrapt door het mechanisme van de marktwerking van het kapitalistisch systeem, zoals door Marx aangegeven. De eigenaren van de bedrijven zoals boerenbedrijven, de farmaceutische industrie, de internationale houtbedrijven, de visserij, bepalen hoe het in deze bedrijven toegaat. Zij worden door de moordende concurrentie gedwongen verder de weg in te slaan van de schaalvergroting en verdere schending van dierenrechten en het kapotmaken van het milieu.

Om hieraan iets te veranderen moet de eigendomspositie van juist die bedrijven bekeken worden. Niet meer om de arbeider een redelijk bestaan te geven. Maar om het dier te redden van een mensonwaardig bestaan en een mensonwaardige dood. Om het milieu te redden, opdat wij als mens kunnen voortbestaan in de toekomst.

Marx zag dit als mogelijk. Het eigendom moest afgeschaft worden. Hij wist als geen ander dat niemand daar toe bereid zou zijn. In zijn visie moest de situatie eerst nog veel erger worden wilde de arbeiders tot actie overgaan. Op gebied van mensen werkt dit. Dieren of natuur kunnen niet zelf in actie komen als het slechter met hen gaat. Al zou je kunnen zeggen dat de natuur hier wel mee bezig is. Natuurrampen vinden plaats en dit zal gaan toenemen.

Hoewel dieren zich niet kunnen verdedigen komen er wel ziekten om de hoek kijken die de mens kunnen bedreigen. Ziekten breken uit. MKZ crisissen en vogelpest epidemie�n.

Het erger laten worden van de situatie kunnen we niet laten gebeuren. Wat we wel kunnen doen is crisissen in hun context zetten, het laten zien hoe die crisissen veroorzaakt worden. We kunnen naar aanleiding van deze crisissen draagvlak cre�ren voor meer controle op bedrijven en wellicht uiteindelijk een verandering van hun eigendomssituaties.

Een eerste en belangrijke stap is het recht op eigendom op levende wezens op te heffen. Net als de ene mens niet eigenaar van een ander mens kan zijn, niet van een slaaf, de man niet van zijn vrouw, kan een mens ook geen eigenaar zijn van een dier! Exploitatie van dieren is vanaf dat moment verboden. Een mens mag ook geen eigenaar zijn van natuurgebieden die er nu nog zijn. Alle ongerepte natuurgebieden mogen geen eigenaar meer hebben. Het beheer moet via stichtingen geregeld worden en in beheer komen van mensen die geselecteerd zijn op eigenschappen als liefde voor het dier en milieu.

Dit bovenstaande is niet acceptabel voor de eigenaren van nu. Dit gebeurt alleen als het afgedwongen wordt. Banken investeren nu in dier, mens en milieuonvriendelijke projecten. Zonder hun financiering zijn deze projecten niet mogelijk. Het is dus noodzakelijk vat te krijgen op de banken. Een reglement voor banken moet afgedwongen worden. Alleen banken als de ASN en Tridios mogen blijven bestaan. Bestaande banken kunnen hun werkwijze overnemen en zo onteigening voorkomen. Ditzelfde geldt voor multinationals. Zonder een ethisch verantwoorde wijze van handelen mogen niet voort blijven bestaan, op straffe van onteigening. Deze richtlijnen en weten moeten in groot internationaal verband gebeuren met een start in Nederland.

De dierenrechtbeweging en de milieubeweging zijn in hun aard een internationale beweging. Nu zien we bio-industrie bedrijven vaak van Nederland uitwijken naar Amerika en Polen. Waar het voor het dier nog slechter wordt. In China en Korea gebeuren zaken die onbeschrijfelijk zijn, zoals het levend villen van honden. We kunnen niet stoppen bij onze grens.

Als we in Nederland wol kopen komt die al lang niet meer uit Nederland maar uit het dieronvriendelijk Australi�.

Hoe dit af te dwingen ? Er zijn meerdere methodes. We hebben de democratische weg, die vaak succesvol is gebleken. Of dat deze keer lukt is de vraag, de belangen zijn ontzettend groot, maar dat waren ze vroeger ook. We moeten echter een poging wagen. De Partij voor de Dieren is hier een voorbeeld van. Ook in andere landen moeten dit soort partijen van de grond komen. Wellicht vanuit Nederland gestimuleerd.

Zoals Trotski als zei, stoppen met de revolutie in ��n land is zelfmoord. Als het geen permanente dier-natuur revolutie wordt, al dan niet een democratische, heeft het geen zin. Het moet in Nederland beginnen, maar mag hier niet eindigen. Dan is de verandering slechts van tijdelijke aard. Het buitenland zal de vernietiging van ons milieu, de marteling van proefdieren, de concentratiekampen van onze varkens en het levend van ingewanden ontdoen van vissen, om ze dan pijnlijk te laten sterven in een vele uren durende doodstrijd, gewoon erbij nemen.

De andere methode is een niet democratische revolutie ontketenen. De tijd is daar nog niet rijp voor zo lijkt het. Los van eventuele ethische bezwaren is het ook een riskante methode. Mislukt het dan is ook de goodwill van gematigde medestanders verdwenen. Zitten de activisten in de gevangenis. Het voeren van illegale geweldloze acties kan wel een bijdrage leveren aan de bewustwording. Al zal de omvang te klein zijn om de grote bio-industrie zodanig financieel te treffen dat het oninteressant wordt om met deze bedrijfstak door te gaan. Op zichzelf is het streven naar kostenverhoging via acties van dier en natuuronvriendelijke industrietakken een legitieme.

De belangrijkste pijler zal echter de bewustwording �n democratische wetgeving zijn. Daarvoor zijn grote reclame campagnes nodig en heel veel geld. Dat geld is essentieel. Zonder dat geld geen omslag. Dat geld zal gevonden moeten worden via bedrijven en grote rijke dier- en natuurorganisatie. Die laatste zijn rijk maar zitten liever op hun geld dan echt te willen investeren om hun doelen te bereiken. Of de nieuwe dier- en milieuorganisatie genoeg geld kunnen verzamelen is de vraag. Hoe �radicaler� hoe minder geld de nog steeds wat conservatieve middenklasse zal willen schenken. Een kip of het ei probleem. De gevestigde organisaties zullen wat moeten afstaan.

Effectiever dan in nertsfokkerijen de hokken op te zetten, tegen boer te demonstreren, de 30 ste demonstratie tegen het concentratiekamp in Rijswijk (BPRC) is het wellicht om geld in te verzamelen. Dit kan door succesvolle bedrijven op te zetten of door belasting te heffen aan bedrijven die zich nu schuldig maken aan dierenkwelling of vernietiging van natuur. Het zou zeer te verdedigen zijn om zulke bedrijven geld te vragen als compensatie van het aangedane dierenleed, de aloude tiende.

Het eigendom van levende wezens en natuurgebieden moet verboden worden ! Dat gebeurd niet vanzelf. In het Engels systeem is het voor een partij als de PvdD onmogelijk om ooit aan de bak te komen. Hiervoor hebben we kapitaalkrachtige organisatie nodig die binnen de wet kunnen opereren. Een PvdD en SP zullen zich ook in moeten zetten tegen verandering in het systeem van evenredige vertegenwoordiging maar voor de gekozen burgemeester. Een charismatische man of vrouw kan vanuit zo�n belangrijke positie een geweldige rol spelen als voorvechter voor dier en milieu.

Enkele dagen geleden hebben we de doden herdacht en de bevrijding gevierd. Mijn droom is het dat we dit binnen 50 jaar ook voor het dier kunnen doen in een mooi bewaard gebleven natuurgebied, terwijl we gezonde lucht inademen. We vieren dan dat niemand iemand anders bezit.

Victor Hooftman

[ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ]