Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Friday, December 27, 11:19:50 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, [5], 6, 7, 8 ] |
Subject:  Re: Hoe is het gegaan? |
|
|
Author: Anja |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Sunday, May 08, 14:28:13 In reply to: Fluffy 's message, "Re: Hoe is het gegaan?" on Sunday, May 08, 7:56:39 Lieve Fluffy, Ik vind het heel erg rot om te horen dat het zo zwaar is geweest voor jou en dat je zoveel pijn hebt. Het kost ook zoveel energie om je voor te doen alsof je blij bent en geniet terwijl je van binnen kapotgaat. Dat downe gevoel dat jij hebt ervaren na het bowlen aan die tafel herken ik, heb ooit ook eens zoiets gehad in een discotheek, ik voelde me daar heel verloren, ik kon niet meedansen omdat ik te veel pijn had (ik heb reuma) en zat dus aan een tafeltje moederziel alleen en kon niks horen door de harde muziek. Ik deed net alsof ik genoot, maar van binnen werd ik gek. Dat leverde mij ook een flinke depressie op nadien, dus ik begrijp wel een klein beetje hoe jij je gevoeld moet hebben! Heel leeg en alleen. Het klopt inderdaad dat het niks helpt als iemand, vrienden of familie of wie dan ook, jou vertellen dat je niet te veel hebt gegeten, ze bedoelen het goed, ze hopen jou op te beuren, maar het resulteert er vaak in dat je het tegenovergestelde gaat denken, zie wat er bij jou gebeurde. Heel herkenbaar dus allemaal lieverd! Geluk ervaren kan je pas weer als je dit probleem hebt aangepakt en opgelost, dingen hebt verwerkt en aan de onderliggende oorzaak hebt gewerkt, dat wat die leegte bij jou veroorzaakt... Ik weet dat het moeilijk is, maar het geef het niet op, geef jezelf niet op, je kan het! Zet hem op hoor, je bent echt sterker dan je denkt. En liefst zou je een knopje omdraaien en floep... weg eetprobleem... maar jammer genoeg werkt dat niet zo... Er is meer voor nodig. Probeer dat eens te erkennen voor jezelf, en liefst te accepteren. Dan ben je al een heel eind op de goede weg naar herstel. Hoe klote de situatie ook is, accepteer eerst dat je nu bent zoals je bent en dat je wilt herstellen, maar niet goed weet hoe. En dat je bang bent om hulp te vragen... Want zo is de realiteit voor jou toch op dit moment? Als ik me vergis moet je het zeggen hoor :)) Een dikke knuffel van mij en veel liefs, Anja [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
| Re: Hoe is het gegaan? | Fluffy | Sunday, May 08, 19:15:03 |
|
||