Author:
Zonnebloem (heel moe en verdrietig)
|
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: 8/02/09 20:48:09
In reply to:
Jane
's message, "Re: Voor Zonnebloem (voor Jane)" on 8/02/09 17:23:54
He lieve Jane,
Ik geef de moed niet zo maar op en ga je maar weer schrijven. Het is ook weer afleiding van de pijn. Ik kan m'n gedachten nu ook niet bij een boek houden, daarom dan maar kiezen voor moeilijk met
1 hand typen :-).
Ja, Jane, we weten gelukkig wel, dat er ook weer een einde aan ons geworstel komt. Alleen zo ellendig, dat het zoveel pijn doet, dat we het nu even niet zo goed meer weten.
We hebben zelf ook om wijsheid voor onze huisarts gebeden, want we hopen, dat ze wel een oplossing kan bedenken, wat het extreme van de pijn kan wegnemen en dat de brand in de arm en de koorts weg mag gaan. Het triggert ook allemaal zo!
En denken we dan misschien even, o het lijkt even wat minder te worden, dan floep, zitten we weer midden in zo'n ellendige herbeleving. Echt dus van een in het ander.
Nee, dit is echt niet leuk meer. We hopen en bidden zo, dat we weer meer rust en ook weer slaap mogen krijgen.
Heb je veel kunnen lezen in je boek? Kon je er idd afleiding door krijgen?
Tsjonge, ze laten jou ook niet lang met rust, he. Nu weer in de kerk. Gelukkig kon je helder blijven.
Fijn, dat die vriend voor je heeft gebeden en het wat rustiger werd. Waarschijnlijk was het niet lang rustig, ik las bij jouw laatste post aan mij n.l., dat het later niet zo ging als jij wilde. Ik reageer daar verder wel op in jouw topic, dan heb ik de tekst erbij.
Heel fijn, dat je weer contact hebt met die vrouw en goed met elkaar hebt kunnen praten.
Over de cocktailparty heb ik in een andere post al gevraagd.
Ja, Jane, die dagen komen er ook voor ons weer. Gelukkig schreef ik je al, dat we tussendoor ook wel kunnen lachen met elkaar, ondanks alle pijn!
Nee, maskers hebben we genoeg op gehad, die hoeven niet meer. De mensen mogen het zien, ja.
Fijn, dat je goed opgevangen bent door de mensen in je kerk.
Dank je wel, voor je lieve woorden Jane, ja fijn, ik zal m'n best doen om als we het moeilijk hebben met de pijn, je dan te schrijven. Dat vinden we niet zo makkelijk, hadden ook niet gedacht, dat we er meer over zouden schrijven. Nog steeds denken we dan, dat we te veel erover zeuren. Vroeger mochten we niet over pijn praten. Hier om ons heen, noemen we het ook niet zoveel naar de mensen. Er wordt al gezegd, dat wij er zo weinig over zeggen. Ik ben wel blij, dat we naar jou toe de vrijmoedigheid wel hebben gehad. Je helpt ons er enorm mee, Jane. Dank je wel!
Tot later weer, Jane.
Liefs,
Zonnebloem
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
|
Feedback: 