Show your support by donating any amount. (Note: We are still technically a for-profit company, so your
contribution is not tax-deductible.)
PayPal Acct: 
Feedback: 
Donate to VoyForums (PayPal):
| Sunday, December 22, 2:34:51 | [ Login ] [ Main index ] [ Post a new message ] [ Search | Check update time | Archives: 1, 2, 3, 4, 5, 6, [7], 8 ] |
| Subject: Re: waarom trigger | |
|
Author: esther |
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: Monday, February 14, 21:54:36 In reply to: Anja 's message, "Re: waarom trigger" on Monday, February 14, 17:36:25 lieve Anja, bedankt voor je lieve reactie, het klopt dat ik veel schuldgevoelens heb wat betreft mijn eetstoornis. ik voel me zo waardeloos. als ik mijn eigen berichtjes lees vind ik mezelf echt een enorm zielig persoon. door mijn opleiding ben ik gewend om te gaan net problemen van anderen. ik probeer te steunen en te helpen en juist daarom begrijp ik niet waarom ik mezelf niet helpen kan. k voel me zo mislukt. hierdoor ben ik onzeker, ik weet dat ik mijn opleiding goed doorlopen ben en dat ik veel kwaliteiten heb die nodig zijn voor een goede maatschappelijk werker, maar toch... dat maakt me bang, daarnaast ben ik bang voor de mensen in mijn omgeving. vooral voor mijn relatie. ik merk dat mijn vriend het heel moeilijk heeft met die eetstoornis. hij begrijpt er geen flikker van. hij snapt niet dat ik me er niet overheen kan zetten. hij staat niet open om er over te praten, het maakt hem boos, verdrietig en machteloos. hij trekt het niet. ik begrijp wel dat hij zich zo voelt, juist daarom probeer ik het zo ver mogelijk bij hem vandaan te houden, maar ja we wonen in een huis en eten regelmatig samen. hij merkt natuurlijk dat het mis gaat en ziet dat ik alweer flink ben afgevallen. ook maak ik me zo zorgen om mijn vader. hij is ernstig ziek. ik weet hoe belangrijk ik voor hem ben. toen het een aantal jaar geleden zo slecht met me ging, ging het ook slecht met hem. hij heeft kunnen vechten omdat ik het ook kon. en nu.. nu laat ik het af weten. ik voel het als mijn schuld en mijn verantwoordelijkheid, ook al weet ik dat dat natuurlijk niet zo is. het is een ireel gevoel maar toch.. als hij het vechten opgeeft zal ik mezelf dat nooit vergeven. mijn vader heeft het gevoel gehad dat anorexia het van mij zou winnen, maar ik heb bewezen dat dat niet zo is. ik schaam me dat ik dit nogmaals moet bewijzen. ik vind het verschrikkelijk dat mensen teleurgesteld in me zijn. liefs esther [ Next Thread | Previous Thread | Next Message | Previous Message ] |
| Subject | Author | Date |
 Re: waarom trigger | Anja | Monday, February 14, 23:35:44 |