| Subject: Re: Voor allemaal |
Author:
Zonnebloem
|
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
Date Posted: 16/02/09 18:54:26
In reply to:
Zonnebloem (meer rust over situatie armen!)
's message, "Voor allemaal" on 12/02/09 23:16:14
Nou, lieve mensen, het zit ons niet echt mee!
We zijn vanmorgen op advies van de man van Welzorg naar onze huisarts teruggeweest voor een vervolgonderzoek aan onze rechterelleboog.
Hij had n.l. zijn bedenkingen of er in deze arm, behalve de ontstekingen toch ook sprake is van Posttraumatische Dystrofie.
Ik denk dat jullie wel kunnen snappen, dat ik sinds donderdagmorgen, toen ik dit van hem gehoord heb, er flink mee heb zitten worstelen en er al heel veel om gehuild heb! Ook heb ik sinds die tijd er al heel veel voor gebeden en doen we dat nog steeds.
Ik heb vanmorgen van onze huisarts gehoord, dat door de vele ontstekingen, mijn lichaam hier ook extreem sterk op gereageerd heeft,(zoals ik overal helaas zo extreem op reageer) en daardoor er helaas WEl!! PD ontstaan is in die elleboog. Bovenop die ontstekingen dus.
Niet voor niets dus, dat wij het absoluut niet meer kunnen uithoudenvan deze ontzettend extreme pijn!!
We zijn de hele dag al zodanig van slag hierdoor geweest en hebben ook al heel wat uitgehuild. Eerst toen we terugwaren en onze hulp vwn de Thuiszorg er nog was. Zij heeft ons allemaal heel goed op kunnen vangen. Zeker de kleintjes hebben veel bij haar kunnen uitern en huilen! Zij kan ook zo goed met hun en ook met ons allemaal omgaan en ons ook opvangen als we zoveel pijn hebben. Ook als het psychisch moeilijk is, neemt ze altijd de tijd ervoor om te gaan zitten en te luisteren, zodat wij met ons verhaal kunnen komen.
Toen ik de huisarts vertelde, dat ik met alle pijnstilling ben gestopt, omdat het toch niets deed, vond ze dat oke. Ik hoef het niet in te nemen, als het toch niet helpt. Zij weet wel, dat wij heel veel moeite hebben met het innemen van medicatie. Wij hebben altijd gezegd, dat we het alleen nemen als we er iets aan hebben, anders niet. En als we zowel van de Tramadol en de Arthrotec de maximale doseringen hebben gehad en nog niets ervan merkten, houdt het voor mij op. Ik heb enige tijd geleden al gezegd,, voor de linkerarm toen nog, dat ik geen morfine wilde en nog steeds niet!
Ik hoop en bid, dat door de brace de pijn minder mag gaan worden, nu de elleboog volledig tot rust kan komen.
Dat hoopt mijn huisarts ook en hoewel ze niet echt iets met het geloof heeft, staat ze er wel altijd voor open, als ik het er over heb en ze weet heel goed, dat ik alles van Jezus verwacht. Ze zei nu dan ook, blijf maar vertrouwen, kijk maar naar jullie linkerarm!
Nou en dat doen we dus ook, zelfs al valt dat echt niet mee. Het wordt steeds zwaarder!
Als we af en toe de brace afhebben (o.a. om te douchen), merken we wel, dat de pijn elke dag steeds heftiger wordt en doen we de brace heel snel weer om. Dag en nacht dus. Valt ook niet mee, om 's nachts een goede houding te vinden om tw kunnen liggen, dus zijn we tot nu toe welm weer vele nachten of soms ook wel halve nachten weer op, want slapen gaat ook amper. Soms een paar uurtjes.
Echter door onze vle herbelevingen, die we weer vaak hebben, dat heb ik al, vaker genoemd, kunnen we ook al vaak niet in bed blijven en dus zeker niet slapen!
Nu er zoveel ruimte bij ons is gekomen sinds november vorig jaar, zijn o.a. de kleintjes meer gaan delen bij onze thearapeute. Heel zwaar en confronterend voor ons allemaal. Er zijn al weer zoveel nieuwe herinneringen in het licht gekomen, dat i,k het zelf allemaal nog niet aankan. Het is momenteel dus w3el heel zwaar bij ons.
Vandaar, dat ik het nog niet kan opbrengen om overal te reageren waar ik wil. Het lukt me vaak niet, howel ik dat wel zou willen.
Ik moet elke dag goed bedenken, wat wel en niet kan, zowel hier thuis, of op bezoek gaan bij vrienden, of bezoek ontvangen. Ik kan dat alles nu niet goed aan. Moet genoeg energie overhouden voor de therapie en de verwerking van alles. En ja, dan ook de armen zoveel mogelijk rust geven..... Valt niet zo goed te combineren allemaal zei ik tegen de huisarts. De huisarts wel lachen dus en dan toch zeggen: ja, én rust, én afleiding zoeken!!
ZSe heeft gezegd, dat we over ca. 3 a 4 weken bij haar terug moeten komen voor de rechterelleboog. Dan gaat ze die opnieuw onderzoeken om te kijken of de ontstekingen dan minder zijn geworden of misschien weg zullen zijn, zodat ze dan kan bekijken hoe ver de PD dan is. Of het nodig is om opnieuw naar de revalidatie arts te gaan..... Ze houdt ons dus wel goed onder controle!
Ze was trouwens ook heel blij, dat onze gipsmeester ons zo goed heeft geholpen met de gipsbrace. Ze heeft hem goed bekeken en alles in de computer gezet, want ze was voor een andere patiënt n.l. ook op zoek naar zoiets! Ze zou deze persoon ook naar onze gipsmeester verwijzen!
Wel bijzonder, dat je zo dan ook weer anderen kunt helpen!
[
Next Thread |
Previous Thread |
Next Message |
Previous Message
]
| |
Feedback: 